Paragraaf Weerstandsvermogen en Risicobeheersing

De rentekosten voor leningen om in de financieringsbehoefte te voorzien zijn hoger dan de geprognosticeerde rentekosten.

• Macro-economische ontwikkelingen leiden tot een hogere rentevoet.
• De financieringsbehoefte neemt in de komende jaren sneller toe dan voorzien door onvoorziene toename van de voorgenomen uitgaven en/of een afname van de begrote inkomsten (zoals bijvoorbeeld de inkomsten uit het provinciefonds).

De financiële ruimte neemt af.

De provincie trekt langlopende leningen aan om in de financieringsbehoefte te voorzien. De financieringsbehoefte zal de komende jaren toenemen door de afloop van bestaande leningen en de omvang van voorgenomen uitgaven. De jaarlijkse rentekosten van de financieringsbehoefte worden bepaald door de omvang en afloop van de bestaande leningenportefeuille, de financieringsbehoefte als gevolg van voorgenomen uitgaven en de van toepassing zijnde rentetarieven.

In 2020 is voor een bedrag van € 300 mln aan langlopende leningen aangetrokken met een uitgestelde storting. Hiervan is € 100 mln gestort in 2022.

Door de sterk stijgende inflatie en de geopolitieke ontwikkelingen zijn de rentetarieven sterk gestegen in 2022. De huidige rentevisies van de Nederlandse banken bevatten grote onzekerheid. Door de omvang van de nog aan te trekken geldleningen is het een reëel risico voor de begroting als de rente substantieel verder gaat stijgen. Ondanks het feit dat de rente sterk is gestegen, waren er geen extra rentekosten in 2022, omdat geen extra nieuwe leningen zijn aangetrokken door onderuitputting. Een verschil van 1% tussen de werkelijke rentetarieven en de begrote rentetarieven kan in de komende jaren leiden tot een structurele daling of stijging van de (rente)lasten van € 1 ln tot € 3 mln per jaar. Als risico is een kans opgenomen van 0-25% met een gevolg van € 2,8 mln (zijnde 1% van de gemiddelde totale liquiditeitsbehoefte van jaarschijven 2023-2026).